Kinse

… minsan malupit talaga ang pagkakataon. May mga bagay tayo sa buhay natin na pilit natin kinakalimutan, marahil siguro mali o di kaya ay labis tayong nasaktan nito. Sa mga lumilipas na araw, araw na pilit mo ‘tong kinakalimutan, yung dinidiktahan mo lagi ang puso’t isip mo na huwag ng alalahanin pa ang lahat. Huwag ng alalahanin dahil nasasaktan ka lang, dahil umaasa ka lang na magbago pa ang guhit ng pagkakataon, dahil sa ayaw mo na dahil hindi na maganda ang dulot sa buhay mo nito.. Pero, sadyang malupit ang pagkakataon, minsan bigla mo nalang maaalala ang lahat, kahit pigilan mo, kahit labanan mo, talo ka.. Yung tipong pupunta ka lang ng bangko at sa tuwing punta mo, ito lagi ang makukuhang mong number sa pila, tapos biglang mabilis na tatakbo sa’yo ang nakaraan, bigla mong mararamdaman yung sakit, sakit dahil namimiss mo at hindi mo matanggap sa sarili mo na sa kabila ng sakit at hirap na dinulot sa’yo minamahal mo pa din ito at hindi mo ‘to mabura sa buhay mo.. Manglulumo ka nalang dahil makikita mong talo ang sarili mo. Pero, ang pagkakataon may magandang hatid din pala, dahil sa kabila ng pag-papaalala na ginagawa nito, makikita mong lumalaban yung sarili mo, mararamdaman mong tinutulungan ka din pala ng pagkakataon na maging malakas at matanggap unti unti ang lahat.. At bago matapos ang isang buong araw, buhay ka pa din, tatawa at okay. ALL IS WELL.